• चक्रवात (कविता)

  • हरे ! मैले ठानेको म,
    म नहुनु
    कस्तो विषाद विडम्वना
    मेरो विचार, मेरो भावना
    प्रयोगशालामा कसी नलाग्नु
    कस्तो अनौठो सत्य
    मेरो यश, मेरो ऐश्वर्य
    मरेपछि मैले लान नपाउनु
    कस्तो कठोर न्याय
    शरीर र आत्मा दुई अलग
    वस्तु होइनन्
    आइन्सटाइन भन्छन्
    तर एउटै वस्तुलाई हेर्ने
    दुईटा शैलीमात्र
    मरेपछि मैले यो शरीर
    संगै लान पाउदिन भने
    यो शरीर मेरो र म कसरी हुन्छ ?
    अहँ मेरो प्रतिरुप
    यो शरीर कदापि होइन
    त्यसो भए म के हो ?
    म एउटा आत्मा हो
    शरीर यसको डेरा
    शास्त्र भन्छ–
    आत्मा नै ईश्वर हो
    र ईश्वर अमर छ
    त्यसैले सायद बाटो सत्य र
    जीवन म नै हुँ येशुले भने
    ‘अन्तिम सत्य ईश्वर नै हुन्’
    गान्धीले भने–
    त्यसो हो भने म पनि ईश्वर हुँ
    किन कि म पनि आत्मा हुँ
    शरीर मेरो डेरा हो
    र स्वर्ग नपुगुञ्जेल म
    डेरा सरिरहन्छु
    अर्थात शरीर फेरी रहन्छु
    अर्थात चौरासी लाख योनीभित्र
    छिरिरहन्छु
    शरीरभित्र नछिरेको बेला
    म फगत अदृष्य आत्मामा बाच्छु
    याने प्रेतात्मामा, पिशाचमा, मसानमा बाच्छु
    भूतप्रेत, टुनामुना, तन्त्रमन्त्र, धामीझाँक्रीमा
    बाच्छु
    समय सकिएपछि म पुनः
    मानव योनीमा छिर्छु
    र म शरीरमा जन्मन्छु
    र म पुनः मोक्ष, निर्वाण, मुक्ति
    प्राप्त गर्ने ध्याउन्नमा लाग्छु
    सके प्राप्त गर्छु, वैकुण्ठ जान्छु
    नसके उही जीवन र मरणको
    अन्तहीन चक्रमा फँसिन्छु । फँसिरन्छु ।
    अनेकानेक योनीमा पस्तछु । निस्कन्छु ।
    पसिरहँदछु । निस्किरहँदछु ।

  • कमेन्ट गर्नुहोस्